هر کاری می خواهی بکن

دنیا را آتش بزن

آسمان را به مضحکه بگیر

زمین را تحقیر کن

باد را نفهم و گل را نبو

خنده را فراموش کن و گریه را به خاک بسپار

زیر دیروز دفن شو و در فردا غرق

حتی اگر می خواهی کودکی را پشت سر بگذار

هر چه می خواهی بکن ... اما ...

هیچگاه رویاهایت را فراموش نکن...

تنها موندن سخته

                تو ماروتنهاگذاشتی

نمی دانــی

بـــوی کسی روی گونه اتــــــ جـــا مـــانــده باشـــد

چـــه سنگین استــــــــ ... !

قـــاعـــده همیـــن بـــوده

از همـــان ابتـــدای انگــــور...

شــــرابــــــ هـــرچـــه تلــخ تـــر گیـــراتــــــــــر !

خيانتــــــــــــ کــــه مـــي بينــــي

قلبتـــــ مــــي ســـوزد!

سيگار مــــــــــــي کشـــــــي

تا قلبتــــــــــ نســـــوزد

خبــــر نــــداري کـــه

ريه اتــــــ مـــي ســـوزد!

نفستــــــــ به ســــــــــرفـــه مـــــــي افتــــــــــد!

چند وقت دلتـــ هــوايش را مــــي کنــد!

سيگار را پاکتـــــي مــــي کشـــــــــــــي!

اخلاقتــــــــ سگــــــي مــــــي شود!

از جنس مخالفـــــــــ گـــــريزان مـــي شـــــوي!

چنــــــــد مـــــاه بعد نامش را که به روي گوشــــــــي ديدي،

صــــــــدايش را که شنيــــــدي،

مــــي پرســــي شمــا؟

با يکــــــــــــ به جــــا نمــــي آورم ســـــــاده

قطعش مـــــــي کنـــي

و سيگارتــــــــــ را مـــــــــي کشــــــــــي!

کودک نجوا کرد:خدایا با من صحبت کن و یک چکاوک در

چمنزار آواز خواند ولی کودک نشنید

پس کودک فریاد زد:خدایا با من صحبت کن!و آذرخش در آسمان غرید ولی کودک متوجه نشد

کودک فریاد زد :خدایا یک معجزه به من نشان بده و یک زندگی متولد شد ولی کودک نفهمید

کودک در نا امیدی گریه کرد و گفت: خدایا مرا لمس کن و بگذار تو را بشناسم،پس خدا نزد کودک آمد و او را لمس کرد ولی

کودک بالهای پروانه را شکست و در حالی که خدا را درک نکرده بود از آنجا دور شد

میگن هیچ عشقی تو دنیا

مثل عشق اولی نیست

میگذره یه عمری اما

از خیالت رفتنی نیست

داغ عشق هیچکی مثل

اون که پس میزنتت نیست

چه بده تنهاشی وقتی

هیچ کسی هم  قدمت نیست

چقده سخت بدونی

اون که میخوایش نمیمونه

که دلش یه جای دیگس و

همه وجودش مال اونه

چه بده برای اونکه

جون میدی غریبه باشی

بگی میخوام با تو باشم

بگه میخوام که نباشی

فعلا دلتنگی تنها نصیب من از همه ی زیبایی توست …. این روزها می گذرند…. ولی من به این سادگی از این روزهای تلخ نمی گذرم ………. چشمانم شب ترین است دلم ...

فعلا دلتنگی تنها نصیب من از همه ی زیبایی توست

….

این روزها می گذرند….

ولی من به این سادگی

از این روزهای تلخ نمی گذرم

……….

چشمانم شب ترین است
دلم دریاترین ..
رویایم ستاره ترین
و
عشقم کوه ترین…!
کجاست آن فرهادترین …؟

……….

رویاهایم را در کنار کسانی گذراندم که بودند ولی نبودند
همراه کسانی بودم که همراهم نبودن
وسیله کسانی بودم که هرگز آنها را وسیله قرار ندادم
دلم را کسانی شکستند که هرگز قصد شکستن دل آنها را نداشتم
و تو چه دانی که عشق چیست
عشق سکوتی است در برابر همه اینها !!!

……..

فکــر میــکردم تـو همــدردی!
ولــی نــه!
تــو هــم ، دردی….

………….

این روزها اگر کسی پیدا شد
که شماره تلفنت رو حفظ بود
حتماً قدرش رو بدون
خیلی باید خاطرت براش عزیز باشه…

………………..

من تنها از یک چیز می ترسم و آن اینکه شایستگی رنجهایم را نداشته باشم.. سعید

…………………

ای مــتــرســکـــــ ! آنقدر دست‌هایت را باز نکن ، کسی‌ تو را در آغوش
نمی‌‌گیرد ، ایــســتــادگــی هــمــیــشــه تــنــهــایــی‌ مــیــاورد

…………….

بترسید از آدم هائی که عاشق نیستند ولی عاشقی کردن را خوب بلدند

……..

دلتنگی تنها نصیب من از زیبایی های توست

شادم که در شرار تو می سوزم شادم که در خیال تو می گریم
شادم که بعد وصل تو باز اینسان در عشق بی زوال تو می گریم
پنداشتی که چون ز تو بگسستم دیگر مرا خیال تو در سر نیست
اما چه گویمت که جز این آتش بر جان من شراره دیگر نیست
شب ها چو در کنار نخلستان کارون ز رنج خود به خروش آید
فریادهای حسرت من گویی از موج های خسته به گوش آید
شب لحظه ای به ساحل او بنشین تا رنج آشکار مرا بینی
شب لحظه ای به سایه خود بنگر تا روح بیقرار مرا بینی
من با لبان سرد نسیم صبح سر می کنم ترانه برای تو
من آن ستاره ام که درخشانم هر شب در آسمان سرای تو
غم نیست گر کشیده حصاری سخت بین من و تو پیکر صحراها
من آن کبوترم که به تنهایی پر می کشم به پهنه دریاها
شادم که همچو شاخه خشکی باز در شعله های قهر تو می سوزم
گویی هنوز آن تن تب دارم کز آفتاب شهر تو می سوزم
در دل چگونه یاد تو می میرد یاد تو یاد عشق نخستین است
یاد تو آن خزان دل انگیزیست کاو را هزار جلوه ی رنگین است
بگذار زاهدان سیه دامن رسوای کوی و انجمنم خوانند
نام مرا به ننگ بیالایند اینان که آفریده شیطانند
اما من آن شکوفه اندوهم کز شاخه های یاد تو می رویم
شبها تو را به گوشه تنهایی در یاد آشنای تو می جویم

الهی! اگر مجرمم مسلمانم؛ اگر گنه‏کارم پشیمانم؛ اگر عقابم خواهی مطیع فرمانم؛ و اگر رحمت فرمایی، مستحق آنم. الهی، اگر تو مرا به «جرم» من بگیری، من تو را به «کرم» تو بگیرم. کرم تو، از جرم من بیشتر است استوار ماندن و به هر بادی نرفتن دین من است دینی که پیروانش بسیار کم است. سلام اسم من اسماعیل و دانشجوی عمران هستم در خدمت همه دوستان گلم که به من لطف دارند
دو تن به خاطر من تباه شدند : دوستى که از اندازه نگاه نداشت و دشمنى که بغض مرا در دل کاشت . [نهج البلاغه]
دو چیز را فراموش نکن : یاد خدا و یاد مرگ . دو چیز را فراموش کن : بدی دیگران در حق تو و خوبی تو در حق دیگران . چهار چیز را نگه دار : گرسنگیت را سر سفره دیگران، زبانت را در جمع، دلت را سر نماز و چشمت را در خانه دوست

این دو یکی نیست...اشتباه نشود!

عشق همان دوست داشتن نیست

عشق رویائی است و دوست داشتن دنیائی

دوست داشتن با عشق مقایسه نمی شود که اگر بشود

از بین خواهد رفت

عشق خلقت خداست و دوست داشتن

خلقت عقل و دل انسان...

عشق همچون خدا یکی است و برای هر انسان

می تواند به تعداد انسانهای دیگر باشد

جدائی برای عشق مرگ است در حالی که

دوست داشتن می تواند برای مصلحت دیگری جدائی را تصمیم بگیرد

عشق روحانی است ولی دوست داشتن جسمانی

جسم میمیرد ولی روح جاودانه است

کسی نمی تواند عشق را کنترل کند چرا که در عشق عقلی نیست

عشق را معنی کردن گناه است چرا که در لغات ناچیز زبان نمی گنجد

معنی کردن آن برابر با محدود کردن آن است

ولی دوست داشتن محتاج معنی کردن آن است

دوست داشتن با دل انسان است ولی عشق با جان....

عشق غرور را از انسان می زداید ولی دوست داشتن با غرور رشد می کند

عشق از نظر خدا پاک است

و دوست داشتن از نظر انسان...

خدا عشق است و انسان دوست داشتن...

بدرستی که خدا برتر از انسان است....

 در عرض 1 دقیقه میشه یه نفرو خورد کرد
در عرض 1 ساعت میشه کسی رو دوست داشت
ودر 1 روز فقط یک روز میشه عاشق شد
ولی یه عمر طول می کشه تا کسی رو فراموش کرد .......

پس چرا عاشق نباشم؟

من که می دانم شبی عمرم به پایان می رسد

نوبت خاموشی من سهل و آسان می رسد

من که می دانم که تا سرگرم بزم و شادی ام

مرگ ویرانگر چه بی رحم و شتابان می رسد

پس چرا عاشق نباشم؟

پس چرا عاشق نباشم؟

من که می دانم به دنیا اعتباری نیست نیست

من که می دانم اجل ناخوانده و بیدادگر

سر زده می آید و راه فراری نیست نیست

پس چرا عاشق نباشم؟پس چرا عاشق نباشم؟

خدایا...........

به چشم من نگاه نکن، دوباره گریت میگیره

این روزها تلخ می گذرد ، دستم می لرزد از توصیفش !

همین بس که :

نفس کشیدنم در این مرگِ تدریجی، مثل خودکشی است ،با تیغِ کُند.

مهربانيت را به دستي ببخش ؛ که مي داني با او خواهي ماند ....

وگرنه حسرتي مي گذاري بر دلي که دوستت دارد ... !!!

گاه دلتنـــــــگ می شوم دلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها

حسرت ها را می شمارم

و باختن ها

وصدای شکستن را

 نمیدانم من کدامین امید را نا امید کردم ...

و کدام خواهش را نشنیدم

وبه کدام دلتنگی خندیدم

که چنین دلتنگــــــــــــــــم

گاهی دلم می خواد خودم رو بغل کنم!

ببرم بخوابونمش!

لحاف رو بکشم روش!

دست ببرم لای موهاش و نوازشش کنم!

حتی براش لالایی بخونم،

وسط گریه هاش بگم:

غصه نخور خودم جان!

درست میشه!درست میشه!

اگه هم نشد به جهنم...

تموم میشه...

بالاخره تموم میشه...!!!

....

.

.

نیازی ب گفتن نیست!

همدل که باشی

مفهمو سکوتم را میفهمی..